Pac-Man eminiz ki hepimizin çocukluğumuzda en az bir kez oynadığı bir oyun. Efsane oyunun bu senelerde bile gelişmiş versiyonları bizlerle buluşturulurken geride bıraktığımız dönemde bunların arasına bir yenisi daha eklenmişti: pac-Man and the Ghostly Adventures. PS3 üzerinde oynanabilir olan oyun için bir inceleme yazısı paylaşıyoruz sizlerle.
Oyunda üç tuş var, zıplama, özel saldırı ve “chomp” denilen yeme hareketi. Bu hareket sayesinde karşınıza çıkan hayaletleri yiyorsunuz. Tabii hayaletler yanyana ise bu tuşa sürekli basıp 2 saniye içerisinde alanda bulunan her düşmanı yok etmiş oluyorsunuz.
Ama bunlar normal hayaletler için geçerli. Anlaşılan yapımcı ekip olayı biraz kurtarmak için “abi Pac-Man başka şeyler de yapabilsin” demiş olmalı. Buz, Ateş meyvesi gibi size özel güç veren meyveleri yiyip çeşitli hayalet türlerini yiyebiliyorsunuz. Örneğin bir ateş hayaletini önce buz meyvesi yiyip üçgen tuşuyla donduruyorsunuz, sonra yiyorsunuz, bazı düşmanları yiyebilmek için aynı tuşa iki kere basmanız gerekebiliyor.
Kısacası, sadece aşırı kısıtlı platformlar arasında koşup zıplayıp bir şeyler yiyorsunuz. İnsan Pac-Man oyunundan ne bekleyebilir diye sorduğunuzu duyar gibi oluyorum, maalesef oyuna bir senaryo modu, bir multiplayer modu ve yeni mekanikler eklersen, daha iyisi ile karşılaşmayı bekliyor insanlar.
Bir çocuk olsaydım, Pac-Man’den yine keyif almazdım. Histerik yapılmış zorlama seslendirmeler, korkunç karakterler, ortamın inanılmaz basık “mutluyuz biz mutlu” hissiyatı ve taş kağıt makastan daha az kompleks olan mekanikleri ile “böyle oyun olmaz olsun” dedirtti çünkü.
Oyunun hikaye modunun ne kadar facia olduğunu geçersem, multiplayer kısmı en azından 15 dakika kadar sizi eğlendirmeyi başarabiliyor. Oyunun multiplayer modunda klasik Pac-Man labirentinde hayaletleri canlandırıyorsunuz. Pac-Man sizi yemeye çalışıyor, siz de onu yenmeye çalışıyorsunuz. Dediğim gibi bu bir süre idare ediyor fakat sonra aynı şeylerden yine bayıyorsunuz.
Pac-Man and the Ghostly Adventures çocuklar için yapılmış bir oyun fakat bu onun her alanda yetersiz olduğunu kapatmıyor. Açıkçası artık bu tarz oyunlardan sıkıldık. Oyun şirketleri bu şekilde oyunlar yaptıkça hem küçüklere ayıp ediyorlar hem de onları hafife alıyorlar. Bu sebeple ben çocuğum olursa eline klavye-mouse aldığı gün Dark Souls’a başlatmayı düşünüyorum, zoru görsün güzeli takdir etmeyi bilsin diye.
0 Comments